გრიგოლ ორბელიანი

გრიგოლ დიმიტრის (ზურაბის) ძე ორბელიანი (დ. 14 ოქტომბერი [ძვ. სტ. 2 ოქტომბერი], 1804, თბილისი ― გ. 2 აპრილი [ძვ. სტ. 21 მარტი], 1883, იქვე, დაკრძალულია ქაშვეთის ეკლესიაში) — ქართველი რომანტიკოსი პოეტი და სამხედრო მოღვაწე.

ციტატები

დავბერდი, ბედს ვერ მოვესწარ, დაემხო ჩემი სამშობლო,
გულს მიკლავს უიმედობა, საფლავს ჩავდივარ სიმწარით…

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

უდაბურს ტყეში ტაძარს დარღვეულს,
სად სახე მეფის,
დიდის თამარის,
სჩანს ძველს კედელზე გამოხატულად!…

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

დავნატრი მათ, ვინც თვისი სიცოცხლე თვისსა მამულსა
შეჰსწირა მსხვერპლად,
დავნატრი დროთა, როს აქვნდათ ტრფობა მამულისადმი
გულს აღბეჭდილად,

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

გარდმოხვეწილმან ჩრდილოს წყვდიადსა
სადღა იხილოს ცა მშობლიური?

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

ჰე, განუსჯელნო,
უმადლო შვილნო,
საუბედუროდ ცუდ დროს შობილნო,
სადღაც მიმალვით,
რას ჰროტავთ, ჰკნავით,
გაბოროტებით რათა ჰსწყევთ მამათ?

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

ოსმალ-სპარსები,
დაღისტნის მთები,
ქებით გეტყვიან დიდთა მათ საქმეთ!
მათ დაიფარეს,
სისხლით დაიცვეს
სისხლ-შემოსილი მამული თვისი,
და სასო ღვთისა,
მცველი ერისა,
ენა საყდარი, სარწმუნოება!…

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

ლოცვა რათ გვინდა?
ღმერთი რათ გვინდა?∗
ჩვენი გონება არს ჩვენი ღმერთი

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან

შვილნო, გამოჩნდით,
ჰსწავლითა, საქმით!
მამის გალანძღვა შვილს ვერ ადიდებს!

ციტატის წყარო: გრიგოლ ორბელიანის ლექსების კრებულიდან