კუნძული (2006 წლის ფილმი)
„კუნძული“ (რუს. Остров) — 2006 წლის რუსული მხატვრული ფილმი, რომლის რეჟიროსია პაველ ლუნგინი, სცენარი ეკუთვნის დიმიტრი სობოლევს, ხოლო მთავარ როლს ასრულებს პეტრე მამონოვი. ფილმში მოთხრობილია გამოგონილი რუსი მართლმადიდებელი ბერის ისტორია.
ციტატები
რედაქტირება- —აბა, მკვლელობაზე კურთხევის მისაღებად მოხვედი?! აი შენ კურთხევა…
—გეხვეწებით, ეგებ მამა ანატოლის სთხოვოთ მომცეს კურთხევა…
—ჯოჯოხეთში წასვლა გადაწყვიტე?! და მეც იქ გინდა გამიყოლო…
—ვიცი, მე ვიცი, მაგრამ თუ გავაჩენ, ცოლად აღარავინ მომიყვანს… ბავშვით ვიღას ვენდომები?!
—ცოლად შენ ისედაც არავინ მოგიყვანს! ბავშვს გააჩენ… სიმშვიდეს მოგიტანს… არადა, მთელი ცხოვრება თავი უნდა იწყევლო, რომ უცოდველი ბავშვი მოკალი!
—თქვენ საიდან იცით კი მაგრამ?! თქვენ ხომ მამა ანატოლი არ ხართ?!
—იქნებ მე თვითონაც, ადამიანი მოვკალი?!
- —ამას რას აკეთებ მამა ანატოლი? წიგნს ვკითხულობ ადამიანურ ცოდვებზე, ეხლავე დავამთავრებ ღუმელში შევაგდებ და ცოდვილი აღარ არის . — რას ჩადი წყეულო?! —ეხლა ვაპირებ მეორე გვერდი წავიკითხო. —რა მეორე გვერდი? ეს ხომ ჩემი ფეხსაცმელია?! —მეორე არ არის, მორჩა! შენ რა არ იცოდი რომ, არქიეპისკოპოსის ჩექმეზე ყველაზე მეტი ცოდვა გროვდება? —ჯამბაზიი ხარ! —რას უყურებ?! საშიში ვარ? ასეთი ვარ . —მე შენზე არც ვბრაზდები ძმაო, მე პირიქით, მადლობელი ვარ , მადლობელი ვარ რომ განმათავისუფლე ყველაფერი ზედმეტისაგან მე მართლა მიჯაჭვული ვიყავი მაგ ჩექმებზე და საბანზე შენ კი, გამათავისუფლე მათგან მადლობა შენ! რაც მთავარია დამანახე რომ რწმენა მაკლია. მე მართლაც შემეშინდა,მომკლავს თავის საქვაბეშითქო, მომკლავს, სიკვდილის შემეშინდა, მცირედ მორწმუნეს… არ ვარ ესეიგი ჩვენს უფალთან შეხვედრისთვის მზად, შემეშინდა აღსარების გარეშე დავრჩენილიყავი სიკვდლის წინ, კეთილი საქმე შემჩი ცოტაა, ცოდვები კი ბევრი .
- —კეთილი საქმენი, ჩემი კეთილი საქმენი, ყარან უფლის წინაშე სუნი აზდით, პირდაპირ ვგრძნობ როგორ ყარან. —ჰოდა იგრძენი, სწორედ ამით გადარჩები. —ერთი არ მესმის, რისთვის მე ეს ყველაფერი? რატომ გმოძღვრას უფალი მაინცდამაინც ჩემი მეშვეობით, ჩემი ცოდვების გამო დასახრჩობი ვარ, აქ კი ლამის წმინდანად მაქციეს, რომელი წმინდანი მე ვარ ? სიმშვიდე არ მაქვს სულში.
- —ამბობენ სიკვდილს აპირებ მასხარა —მოგახსენეს უკვე? —მენანება შენი დაკარგვა,აი რა ვიფიქრე მინდა სქიმონაზვნად აგღკვეცო. —ეს რა გამოდის? მიწიერი ცხოვრებით ვცხოვრობდი, მუცელს მართლსაჯულებიდან ვიფარებდი და ეხლა ეს ყველაფერი ვუარყო? არა, მამაო არც იფიქრო გაგონებაც არ მინდა. —რაზე ამბობ? —რაზე? ცოდვები, ცოდვები მწვავენ მწვავენ პირდაპირ მთელი სული დამიგუბეს. —ისევ გაურკვევლად მელაპარაკები ძმაო. არარსებოს ცოდვა რომელსაც ღმერთი ვერ გაპატიებს. იმიტომ რომ, მისთვის შეუძლებელი არაფერია.
- —მამაო ანატოლი სიკვდილი არ არის საშიში ? —სიკვდილი, სიკვდილი არ არის საშიში, საშიში ღვთის წინაშე წარდგომა იქნება ცოდვები მაწვებიან. —მე როგორღა ვიცხოვრო? —ყველა ცოდვილია,იცხოვრე როგორც ცხოვრობ, უბრალოდ დიდი ცოდვა არ ჩაიდინო...
- — თქვენი რისხვით მზე არ ამოვა.