რიხარდ ვაგნერი
ვილჰელმ რიხარდ ვაგნერი (გერმ. Richard Wagner გერმანულად: [ˈʁɪçaʁt ˈvaːɡnɐ] ( მოსმენა); დ. 22 მაისი, 1813 — გ. 13 თებერვალი, 1883) — გერმანელი კომპოზიტორი, თეატრის რეჟისორი, დირიჟორი და პუბლიცისტი. მეტწილად ცნობილია თავისი ოპერებით (ან, როგორც მის ზოგიერთ გვიანდელ ნამუშევარს უწოდებენ, „მუსიკალური დრამებით“).
ციტატები
რედაქტირებამე მწამს ღმერთის და მოცარტის და ბეთჰოვენის, როგორც მისი ერთადერთი ვაჟების. |
ციტატის წყარო: გმირის ბოლო სიტყვები "გერმანელი მუსიკოსის ცხოვრების დასასრული პარიზში" (1840), მოთხრობა, რომელიც დაიწერა Gazette Musicale-სთვის.
ოპერის მხატვრულ ჟანრში შეცდომა მდგომარეობს იმაში, რომ მიზნად დასახულია გამოხატვის საშუალება (მუსიკა), ხოლო გამოხატვის დასასრული (დრამა) საშუალება. |
ციტატის წყარო: ოპერა და დრამა (1851)
მუსიკის უძველესი, ყველაზე ჭეშმარიტი, უმშვენიერესი ორგანო, რომელსაც შეუძლია დამოუკიდებლად არსებობა, არის ადამიანის ხმა. |
ციტატის წყარო: ოპერა და დრამა (1851)
ივლისის რევოლუცია მოხდა; ერთი შეზღუდვით გავხდი რევოლუციონერი და შევიძინე რწმენა, რომლის მიხედვითაც ყველა აქტიური არსება მხოლოდ პოლიტიკით უნდა იყოს დაკავებული. |
ციტატის წყარო: ავტობიოგრაფიული ჩანახატი (1843)
თავდასხმა და თავდაცვა, გაჭირვება და ომი, გამარჯვება და დამარცხება, ბატონობა და თაყვანისცემა, ყველაფერი დალუქულია სისხლის ბეჭდით: ეს ამიერიდან არის ადამიანის ისტორია. |
ციტატის წყარო: რელიგია და ხელოვნება (1880)
ეს არის ალბერიხის ოცნება - ნიბელჰაიმი, მსოფლიო ბატონობა, საქმიანობა, შრომა, ყველგან ორთქლისა და ნისლის დამთრგუნველი გრძნობა. |
ციტატის წყარო: კოზიმა ვაგნერის დღიურები (1978)
„პარსიფალს“ მხოლოდ ჩემი მეუღლისთვის ვწერ - გერმანულ სულზე რომ იყოს დამოკიდებული, მეტი არაფერი უნდა მეთქვა. |
ციტატის წყარო: კოზიმა ვაგნერის დღიურები (1978)
მოცარტის ზოგიერთი რამ იქნება და ვერასოდეს დაფასდება. |
ციტატის წყარო: კოზიმა ვაგნერის დღიურები (1978)