ალფრედ ჰიჩკოკი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 37:
*ფილმების გადაღება, ჩემთვის, უპირველესად, ნიშნავს ისტორიის მოყოლას. ისტორია შეიძლება არ იყოს მართალი, მაგრამ არ შეიძლება იყოს ბანალური. ის უნდა იყოს დრამატული და ადამიანური. დრამა არის ცხოვრება, საიდანაც ამოჭრილია მოსაწყენი მომენტები
:<small>François Truffaut: Truffaut, Hitchcock. Diana-Verlag, 1999, ISBN 3-8284-5021-0, გვ. 91</small>
*რამდენადაც წარმატებულია ნაძირალა, იმდენად წარმატებულია ფილმი
:<small>François Truffaut: Truffaut, Hitchcock. Diana-Verlag, 1999, ISBN 3-8284-5021-0, გვ. 187</small>
*მელოდრამა ერთადერთია, რისი გაკეთებაც მართლაც შემიძლია
:<small>''Paul Duncan: Alfred Hitchcock, The complete Films. Deutsch im Taschen-Verlag, Köln, 2003, ISBN 3-8228-1671-X, გვ. 10''</small>
*მე ჯერ კიდევ არ გადამიღია ჩემი უკანასკნელი ფილმი. ტოპაზი ჩემი 51-ე ფილმია, მაგრამ როდის გადავიღებ ჩემს უკანასკნელ ფილმს, ჩემთვის, ჩემი დამფინანსებლებისთვის და ღმერთისთვის ჯერჯერობით უცნობია
:<small>Donald Spoto: Alfred Hitchcock und seine Filme, Wilhelm Heyne Verlag, 1999, ISBN 3-453-15746-X, გვ. 589</small>
*თუ მოვინდომებთ ყველაფრის ანალიზს და ყველაფრის მართებულობისა და ჭეშმარიტების მიხედვით კონსტრუირებას, მაშინ ფილმების შინაარსი არ აღმოჩნდება ამ ანალიზის შესაბამისი და ერთადერთიღა დაგვრჩება: გადავიღოთ დოკუმენტური ფილმები
:<small>François Truffaut: Truffaut, Hitchcock. Diana-Verlag, 1999, ISBN 3-8284-5021-0, გვ. 89</small>
*ჩვენ, რეჟისორები, ვხდით ფილმს წარმატებულს. რეჟისორის სახელი პუბლიკის ცნობიერებაში პროდუქტის ხარისხის თანაბარზომიერად ხვდება. მსახიობები მოდიან და მიდიან, რეჟისორის სახელი კი მაყურებლის მეხსიერებას ნათლად უნდა შემორჩეს.
:<small>''Paul Duncan: Alfred Hitchcock, The complete Films. Deutsch im Taschen-Verlag, Köln, 2003, ISBN 3-8228-1671-X, გვ. 9''</small>
* მე ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ შიშის ატმოსფერო ფილმში უნდა შეიქმნას მხოლოდ კინემატოგრფიული მეთოდებით
* იმისათვის, რათა შეიქმნას დიდებული ფილმი, აუცილებელია სამი რამ: სცენარი, სცენარი და კიდევ ერთხელ სცენარი
* მხატვრულ ფილმში რეჟისორი გვევლინება ღმერთად, ხოლო დოკუმენტურში ღმერთი გვევლინება რეჟისორად
| |||