*თუ გავითვალისწინებთ, რომ დაავადება თავისი არსით ადამიანის სხეულში ჩაბუდებული უწესრიგობა, სახიფათო ცვლილებაა, რაც საფრთხეს უქმნის თვით სიცოცხლეს, თუ, ასევე, მას ბუნებრივ ფენომენად მივიჩნევთ, რმელსაცრომელსაც საკუთარი კანონზომიერებები, თავისი მსგავსებები და თავისი ტიპები აქვს, მაშინ დავინახავთ, თუ რა ადგილი შეიძლება ჰქონდეს არქეოლოგისარქეოლოგიას სამედიცინო თვალსაზრისით. ის, რაც არქეოლოგიურ ანალიზს ეძლევა სხვისი ზღვრული გამოცდილებიდან მოყლებული ვიდრე სამედიცინო ცოდნის კონსტიტიურკონსტიტუციურ ფორმებამდე და ამ ფორმებიდან საგანთა წესრიგსა და იგივეს გააზრებამდე, არის მთელი კლასიკური ცოდნა, ან, გნებავთ, ის ზღურბლი, რომელიც კლასიკურ აზროვნებას გვაშორებს და ქმნის ჩვენს მოდერნულობას. ამ ზღურბლზე აღმოცენდა პირველად ის უცნაური ხატება ცოდნისა, რომელსაც ადამიანს უწოდებენ, და აქედანვე მიეცა გასაქანი ადამიანის შემსწავლელ მეცნიერებებს.
:<small>''მიშელ ფუკო, სიტყვები და საგნები, 2004 წ. გვ. 31–32''</small>
