*ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნებ, რა ზნე გჭირსა.<br>ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა!<br>სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადით ძირსა?!<br>მაგრა ღმერთი არ გასწირავს კაცსა, შენგან განაწირსა.
{{რჩეული}}
*ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი;<br>მისგან ყოველი გასწორდეს, სუსტი და ძალგულოვანი;<br>ბოლოდ შეყარნეს მიწამან ერთგან მოყმე და მხცოვანი.<br>სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა სიკვდილი სახელოვანი!
:<small>ანდერძი ავთანდილისა, როსტევან მეფის წინაშე.[[#ლიბ.ჯე|სტ. 800. ლიბ.ჯე]]</small>