ჯონ მილტონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 3:
[[სურათი:John_Milton.jpg|thumb|right|ჯონ მილტონი ]]
== ციტატები ==
*ქალი არის ყველაზე მისაღები შეცდომა ბუნებისა.{{ფაქტი}}▼
*ომი წავაგეთ? რაა მერე, ამითი მაინც<br> არ დაკარგულა ყველაფერი, რადგან კვლავ შეგვრჩა<br>უდრეკი ნება და წყურვილი შურისგებისა,<br> დაუშრეტელი სიძულვილი და მამაცობა;<br> არ ვართ ჩვეულნი დათმობასა და მორჩილებას!▼
*სწორედ ის საყვედურობს ხალხს სიბრმავის გამო, ვინც თავადვე დასთხარა მათ თვალები.{{ფაქტი}}▼
▲*ქალი არის ყველაზე მისაღები შეცდომა ბუნებისა.
=== დაკარგული სამოთხე ===
▲*სწორედ ის საყვედურობს ხალხს სიბრმავის გამო, ვინც თავადვე დასთხარა მათ თვალები.
▲*ომი წავაგეთ? რაა მერე, ამითი მაინც<br>
** გვ. 11
*იმათთან ერთად სხვა სულების დასიც მოჯარდა,<br>და რა იხილეს წინამძღოლი ქედმოუხრელი,<br>რა დაინახეს ყველაფერი არ დაკარგულა, –<br>სასოწარკვეთით თავდახრილებს, ცრემლმორეულებს,<br>თვალში იმედის ნაპერწკალი აუელვარდათ.<br>სატანას სახე შეუფაკლდა სირცხვილისაგან,<br>მაგრამ ჩვეული სიამაყით წამოიმართა<br>და გულზვიადი, ქედმაღლური უხვსიტყვაობით<br>მან გულგატეხილთ ვაჟკაცური სული შთაბერა,<br>მოხერხებულად გაუფანტა შიშის ღრუბელი<br>მერე კი ბრძანა, ბუკისა და წინწილ–საყვირის<br>საბრძოლო ხმებში მძლე ალამი ზეაღემართათ.<br> მყის გოლიათმა ქერუბიმმა აზაზიელმა<br>მედროშის საქმე, საამაყო, თავად იკისრა.<br>ძვირფასი თვლებით მოელვარე, მოოქროვილი<br>და სერაფიმთა გამარჯვების გამომხატველი<br>სამეფო დროშა გაშალა და მეტეორივით<br>სულ მაღლა, ქართა სამეფოში ააფრიალა.<br>აბჯართ ჟღარუნის მედიდურმა, მრისხანე ხმებმა,<br>შეერთებულმა ანგელოზთა მძლე ყიჟინასთან,<br>შეაზანზარა ჯოჯოხეთის ქვესკნელის თაღი<br>და შეაძრწუნა ქაოსის და ღამის სამეფო.
** გვ. 24–25
*სიყვარულში ჰპოვე შვება-არა ვნებაში, რადგან ჭეშმარიტ სიყვარულს ვნება არ ახლავს ფიქრებს სწმენდ ხოლმე ლისყვარული,გულს აფართოებს საღ გონებაში არის იგი დაფუძნებული და თუკი ვნების წუმპეში არ ჩაიფლობი მაშინ შეძლებ,როგორც კიბეს აჰყვე მას მაღლა და ეზიარო უნეტარეს ციურ სიყვარულს
== გამოყენებული ლიტერატურა ==
* ''მილტონი, ჯონ''. დაკარგული სამოთხე. დაბრუნებული სამოთხე / თარგმ. ინგლისურიდან ვახტანგ ჭელიძისა - თბ. „საბჭოთა საქართველო“, 1969.
| |||