ერნესტ ჰემინგუეი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 146:
{{Q
| ციტატა = მე მოღალატე არა ვარ, საყვარელო. ათასი ნაკლი მაქვს, მაგრამ ძალიან ერთგული ვარ. თავსაც კი მოგაბეზრებ ჩემი ერთგულებით.
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „მშვიდობით იარაღო“
}}
{{Q
| ციტატა = – წვიმს გესმის?
– მაგრად წვიმს.
– ხომ მუდამ გეყვარები?
– მუდამ.
– წვიმა, ხომ არ შეუშლის ხელს?
– არა.
– რა კარგია! მეშინია წვიმის.
– რატომ?
– არ ვიცი, ძვირფასო. მუდამ მეშინოდა წვიმის.
– მე ისევ მიყვარს.
– წვიმაში სიარული მეც მიყვარს, მაგრამ სიყვარულისთვის ცუდის მომასწავლებელია.
– მე მუდამ მეყვარები.
– მეც მეყვარები, – წვიმაშიც, თოვლშიც... სეტყვაშიც... რა არის ხომე კიდევ?
– არ ვიცი, თვალები მელულება.
– დაიძინე, საყვარელო, მე შენ მუდამ მეყვარები, რაც არ უნდა მოხდეს.
– წვიმის მართლა გეშინია?
– შენთან თუ ვარ, არა.
– მაინც რრატომ გეშინია?
– არ ვიცი.
– მითხარი.
– არა.
– მითხარი.
– კარგი, გეტყვი იმიტომ მეშინია, რომ ზოგჯერ მკვდარს წარმოვიდგენ ჩემს თავს წვიმაშ.
– კარგი, ერთი!
– ხან შენც მომეჩვენები წვიმაშვი მკვდარი.
- ეგ უფროა ახლო ჭკუათან.
- არაფერიც. მე მოგივლი და გაგიფრთხილდები ნამდვილად! თავის თავს ვერაფერ უშველის კაცი, თორემ!..
- ეგ სისულელეა და მეტი არაფერი.
- ნამდვილად სისულელეა.
- სისულელეა. ნამდვილი სისულელეა.
– სისულელა, ნამდვილი სისულელე. სულაც არ მეშინია წვიმის. არ მეშინია წვიმის. ოო,ღმერთო, ნეტა მართლა არ მეშინოდეს.
| ავტორი =
| კომენტარი =
| |||