ფრანც კაფკა: განსხვავება გადახედვებს შორის

▲* არ მახსოვს, რომ პირდაპირ და აშკარა სალანძღავი სიტყვებით შეგემკე. ამის საჭიროება არც იყო, რადგან სხვა საშუალებებიც უხვად მოგეძევებოდა, თანაც სახლში ლაპარაკების დროს და განსაკუთრებით მაღაზიაში, ჩემ გარშემო, სხვებს იმდენი სალანძღავი სიტყვა ხვდებოდათ, რომ სიყმაწვილეში ამისგან ზოგჯერ თითქმის ვბრუვდებოდი და არავითარი საფუძველი არ მქონდა, რომ ეს საკუთარ თავზე არ მიმეღო, რადგან ის ადამიანები, რომლებსაც ლანძღავდი, ჩემზე უარესები ნამდვილად არ იყვნენ და რასაკვირველია, მათით ისევე უკმაყოფილო იქნებოდი, როგორიც ჩემით.

▲* როდესაც იმის კეთებას ვიწყებდი, რაც არ მოგწონდა, წარუმატებლობით მემუქრებოდი. მაშინ შენს აზრს ისეთი მოწიწებით ვეპყრობოდი, რომ რომ წარუმატებლობა, თუნდაც მოგვიანებით, გარდაუვალი იყო. რაც უფრო ასაკი მემატებოდა, მით უფრო მეტი რამ გროვდებოდა, რაც ჩემი არარაობის დასამტკიცებლად შეგეძლო წარგედგინა.