გი დე მოპასანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
{{ვიკიპედია}}
'''გი დე მოპასანი''' (დ. 5 აგვისტო, 1850 – გ. 6 ივლისი, 1893), ფრანგი მწერალი.
{{Q
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „წუთისოფელი“
}}
{{Q
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „წუთისოფელი“
}}
{{Q
| ციტატა = არ უნდა გათხოვდე ისე, თუ კარგად არ იცნობ საქმროს
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „წუთისოფელი“
}}
{{Q
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „წუთისოფელი“
}}
{{Q
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „წუთისოფელი“
}}
* ძალიან ცუდია, როდესაც ქალსა და მამაკაცს სიყვარულის გარდა, არაფერი საერთო არ გააჩნიათ.
Line 11 ⟶ 52:
* ზოგი რელიგიას დასაკეცი ქოლგასავით იყენებს. დარის მიხედვით, იგი ჯოხად გამოგადგება ან წვიმისა და მზისგან დაგიცავს, ხოლო შინ რომ დაბრუნდები, კართან მიაყუდებ. ასეთი ხალხი ათასობით მოიპოვება. ღმერთს დასცინიან, მაგრამ სხვას არავის ცუდს არ ათქმევინებენ. თუ დასჭირდათ, ღმერთს მაჭანკლადაც გამოიყენებენ. თუ პაემანი სადმე სასტუმროში დაუნიშნე, ეწყინებათ და ამავე დროს კანკელი სასიყვარულო საქმისათვის მარჯვე ადგილად მიაჩნიათ - "'''ლამაზი მეგობარი'''"
▲*ზოგჯერ დამსხვრეულ ილუზიებს ისე დასტირიან, როგორც მიცვალებულებს - "'''წუთისოფელი'''"
*არაფერი არაა იმაზე საშინელი, როცა მოხუცებულობისას მოგონებებით ცხვირს ჰყოფ ახალგაზრდობის წლებში - "'''წუთისოფელი'''"
▲* ორი ადამიანი ვერასოდეს ვერ შეიჭრება ერთმანეთის სულში, ერთმნეთის იდუმალ ფიქრებში, რომ მათ შეუძლიათ ერთმანეთის გვერდით იარონ, ზოგჯერ მჭიდროდ ჩახვეულებმაც, მაგრამ ვერასოდეს შეერწყმიან ერთმანეთს. ასე რომ თითეული ჩვენგანის სულიერი არსება სამუდამოდ მარტო რჩება მთელი ცხოვრების მანძილზე. - "'''წუთისოფელი'''"
* როცა ყველგან ხედავ ნივთს, რომელსაც მიცვალებული ხმარობდა, ყოველ წამს ახალი მოგონება ჩნდება გულში და კოდავს მას - "'''წუთისოფელი'''"
▲* არ უნდა გათხოვდე ისე, თუ კარგად არ იცნობ საქმროს - "'''წუთისოფელი'''"
▲* ადრე თუ გვიან დგება მომენტი, როცა განშორება აუცილებელია, რადგან მოხუცები და ახალგაზრდები ერთად ცხოვრებას ვერ ეგუებიან - "'''წუთისოფელი'''"
* სიყვარული ძლიერია, როგორც სიკვდილი, მაგრამ მსხვრევადია, როგორც მინა.
| |||