კაცია-ადამიანი?!: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 16:
— რაზედ გაცხარდი, შენ გეთაყვანე! — მიატანა ლუარსაბსა ცოლმა, — სომხების კარაბადინს როგორ უჯერებ! შარშანწინ კი არა სთქვეს, რომ დედამიწა ხარის რქაზედა სდგას. იმ ხარს ერთი რქა მოსტეხია და ქვეყანა უნდა გადაბრუნდესო, მაგრამ ტყუილი კი გამოდგა. გარეჯელ მკითხავს ეთქო, რომ არც რქა მოსტეხია და არც არაფერიო.<br>
— მართლა, ეგ კი აღარ მომაგონდა, — სთქვა ეხლა კი დამშვიდებულმა ლუარსაბმა, — ჭორი იქნება. აბა, გეთაყვა, მეფის ერეკლეს ნაბოძებს სომხის კარაბადინის სიტყვით ვინ წამართმევს? თუნდ ეგ არ იყოს, რიღას თავადიშვილი ვიქნებით, თუ ყმაც არ გვეყოლება: კარაბადინი კი არა, სოლომონ ბრძნის წიგნიც რომ იყოს, არ დავიჯერებ. ან რა დასაჯერია?“
* — დარეჯან, აბა, თუ ჭკვიანი დედაკაცი ხარ, გამოიცან, ა იმ ფიცარზედ რამდენი ბუზი ზის?<br>
— აბა სადა?<br>
— აი, ჭერის ფიცარზედ.<br>
თურმე, ნუ იტყვით, ამ სასაცილო ლუარსაბსა, დაჩუმებულნი რომ იყვნენ, იმ დროს ის ბუზები უთვლია! დარეჯანმა რა იცოდა.
— რამდენია? — სთქვა დარეჯანმა, — მაიცა, ჯერ დავთვალო.<br>
— ეგრე ხომ მეც გამოვიცნობ. აბა ისე გამოიცან, კაცობა ის იქნება.<br>
— ისე გამოვიცნო? მაშ კარგი, ოცდაათი იქნება.<br>
— ოლოლო შენ, ვერ გამოიცან.<br>
— მაშ რამდენია?<br>
— რამდენია? გითხრა? არა, არ გეტყვი.<br>
— სთქვი, თუ იცი, რაღა.<br>
— თუ კაცი ვარ, ორმოცი უნდა იყოს. ოლოლო შენ, მე გამოვიცან.<br>
— დიაღ, გამოიცან... დაგითვლია, როგორც იმ დღესა ჰქენი, ეგრე ხომ მეც გამოვიცნობ.<br>
— შენც არ მამიკვდე, ის კარგი მამა არ წამიწყდეს, რომ არ დამითვლია.<br>
— მაშ საიდამ იცი, რომ ორმოცია.<br>
— საიდამ? იქიდამ, რომ გონება მაქვს.<br>
— განა მე კი არა მაქვს გონება?<br>
— შენც გაქვს, მაგრამ კაცის გონებასთან დედაკაცის გონება როგორ მოვა? მე ვარაუდით მივხვდი, რომ ორმოცია.<br>
— რომ არ იყოს ორმოცი?<br>
— ჯარიმა გადამახდევინე<br>
— მაშ დავთვალოთ.
==რესურსები ინტერნეტში==
| |||