შელოცვა რადიოთი — ნიკო ლორთქიფანიძის მოთხრობა.

ციტატები

რედაქტირება
  • „კრემატორიუმის გამგემ მოქანდაკეს გადასცა ოქროს მედალიონში მოთავსებული ელის დამწვარი ნეშთი, ხელოვანმა იგი ჩამალა ქანდაკების გვერდში დატოვებულ ღრუში, სახურავი დააფარა და თავი მოუგნისა. ელის ხომ უფრო შეეფერებოდა, რომ მისი ფერფლი სადმე ნიკოლოზ ბარათაშვილის ძეგლის ახლო მიმოებნიათ! “
  • „ყმაწვილმა მხედარმა მოხუც დედაკაცს თხილის ჯოხი დაუგდო წინ. ქალი აბუტბუტდა თბილი წყლით სავსე კარდალაზე:

„სახელითა მღვთისათა, მამისა და ძისათა, და წმინდისა სულისათა; ლოცვა ნაკბენისა, გველის ასპიტისა, სანთე, რონთე, კანთე, როქაფთეს, ასმათეს; ამ ლოცვით გველი ასპიტი მოკვდეს და ნაკბენი მისი მორჩეს...““