გამზრდელი
გამზრდელი — ქართველი პოეტის, აკაკი წერეთლის ერთ-ერთი პოემა, რომელიც 1898 წელს დაწერა. პოემა გამზრდელი მოგვითხრობს სიყვარულზე, მეგობრობაზე, ვაჟკაცობასა და ტოლერანტობის შესახებ. პოემა გამოირჩევა აკაკისთვის დამახასიათებელი ტკბილი ჟღერადობით. „გამზრდელი“ აკაკის მსოფლმხედველობის ერთ-ერთ საუკეთესო მაგალითად მიიჩნევა. პოემა ფინალით განსხვავდება სხვა მხრივ მსგავსი ნაწარმოებებისგან „მატეო ფალკონე“ (პროსპერ მერიმე, 1829), „ტარას ბულბა“ (ნიკოლოზ გოგოლი, 1842), და „ხევისბერი გოჩა“ (ალექსანდრე ყაზბეგი, 1884).
მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“
მის ოცნებას, მის გულისთქმას | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“
საფერ-ბეგო! პირშავობა | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“
არის ზოგი შეცოდება, | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“
რაც ქვეყანას მიაჩნია | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“
მაგრამ მარტო წვრთნა რას იზამს, | |
| — აკაკი წერეთელი |
ციტატის წყარო: საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა „გამზრდელი“